Wszyscy zdajemy sobie sprawę czym grozi niedobór słońca – stajemy się apatyczni, odczuwamy bóle kości, nasza skóra traci zdrowy koloryt. Co jednak zrobić gdy jesienną i zimową porą trudno o promienie słońca? Na ratunek naszemu organizmowi przychodzi witamina D. Co dziwniejsze, witamina D – nazywana także „witaminą słońca” jest produkowana z cholesterolu, podczas gdy my wystawiamy się na słońce.
Co to jest witamina D?
Jak słońce pomaga w produkcji witaminy D?
W czym jest witamina D?
Czym grozi niedobór witaminy D?
Co to jest witamina D?
Witamina D jest hormonem steroidowym rozpuszczalnym w tłuszczu, co jest dla nas dobrą wiadomością, ponieważ może być magazynowana w organizmie. W diecie występują dwa rodzaje witaminy D:
Dla naszego organizmu bardziej użyteczna jest witamina D3, gdyż podnosi poziom witaminy D we krwi. Możemy w naturalny sposób cieszyć się witaminą D od kwietnia do września (wystarczy już 15-20 minutowa ekspozycja na słońce), wtedy to zachodzi jej synteza w organizmie. Niestety w pozostałych miesiącach najlepiej szukać jej w odpowiedniej diecie.
Jak słońce pomaga w produkcji witaminy D?
Równie dobrze moglibyśmy się zastanowić nad faktem, ile czasu potrzeba przebywać na słońcu, by wytworzyć witaminę D? Górna granica to już „minimalna dawka rumieniowa” (dawka słońca, która wywołuje zaróżowienie skóry, widoczne po 24 godzinach ekspozycji na słońce). Najwięcej witaminy D jesteśmy wyprodukować w okresie wiosenno-letnim (im bliżej równika, tym więcej wystarczającej dawki promieni UVB da się złapać). Jeśli chodzi o sam cykl przemian, z cholesterolu na skutek utleniania powstaje 7-dehydrocholesterol, następnie pod wpływem działania UVB w skórze (rozszczepienie), powstaje właściwa postać witaminy czyli witamina D3. Zmniejszyć witaminę D w skórze może zwiększona zawartość melatoniny w skórze i stosowanie kremów z filtrami przeciwsłonecznymi. Powinniśmy jednak pamiętać, żeby stosować je tylko podczas nadmiernej ekspozycji na słońce, nie całorocznie.
W czym jest witamina D?
Witamina D nie może być syntetyzowana w naszym organizmie na skutek naszego przebywania na słońcu. Powinniśmy dlatego dostarczać niezbędnych nam jej ilości z pożywienia. Świetnym źródłem witaminy D są przetwory mleczne – ser i mleko. Jedząc ryby takie jak sardynki, makrele, łososie, śledzie również dostarczamy jej dużych ilości. Również produkty pełnoziarniste takie jak chleb, bułki, płatki również obfitują w witaminę D. Ponadto znajdziemy ją także w żółtku jajka i wątróbce.
Czym grozi niedobór witaminy D?
Niedobór witaminy D może prowadzić do łamliwości kości, u dzieci może spowodować krzywicę, z kolei dorośli z powodu jej braku mogą nabawić się osteoporozy, osteomalacji czyli rozmiękania kości. Zbyt mała ilość witaminy D może także prowadzić do biegunki, infekcji gardła, bezsenności i problemów ze wzrokiem.
Równie niebezpieczny jak niedobór witaminy D jest także jej nadmiar. Prowadzi do odkładania się wapnia w tkankach, w sercu, w tętnicach i nerkach. Może to prowadzić do zaburzeń pracy serca, i ośrodkowego układu nerwowego. Przedawkowanie witaminy D może również być powodem deformacji płodu i choroby kości u noworodków. Sprawdza się więc zasada złotego środka – tak jak z dobrodziejstwa promieni słonecznych dobrze jest korzystać z umiarem, tak dobrze jest też zachować ostrożność i nie nie przekraczać zalecanej dawki witaminy D.
witamina D to podstawa, kiedyś nie zdawałem sobie sprawy dlaczego człowiek jej potrzebuje dopóki nie zachorowałem, teraz dopiero wiem i warto dbać o jej obecność w organiźmie, oczywiście najlepiej naturalnymi sposobami !